| dc.description.abstract | In dit onderzoek is er gekeken naar de effecten van het verschuiven van het huidige frame dat gebruikt wordt in de wervingsteksten door de organisatie het Rode Kruis. De Nederlandse samenleving bevat twee uiterste perspectieven ten opzichte van migratie- acceptatie. Het bevat een groep Nederlanders die de vluchteling als slachtoffer zien en een groep Nederlanders die de vluchteling als indringer zien (van Gorp, 2017).
In het midden van deze perspectieven bevindt zich een groep met een minder extreme houding omtrent het thema migratie-acceptatie. Echter hangt er tussenin een grote groep met een mening die een minder extreme houding heeft tegenover dit onderwerp (Van Gorp, 2017). In dit onderzoek is gekeken naar de manier hoe het Rode Kruis diens wervingsteksten kan ombuigen opdat deze grote middengroep wordt aangesproken, met als gevolg: een groeiend aantal vrijwilligers. als beoogde doelgroep in dit onderzoek is er gekozen voor een burgerschapsstijl die ‘pragmatici’ genoemd wordt. Een groep mensen die zich kenmerkt als ‘zelfredzamen’. Ze zijn gericht op status en voeren enkel acties uit als het hen ook iets positiefs oplevert (Van Egmond, 2017). Zij zijn als doelgroep gekozen wegens hun toenemende grootte.
Middels een kwalitatief onderzoek wordt in kaart gebracht of door een eventuele verschuiving van een huidig frame naar een nieuw frame, dit grijze midden beter bereikt kan worden dan dat het Rode Kruis met de huidige wervingsteksten beoogt.
De resultaten van dit onderzoek biedt het Rode Kruis handvatten voor het vernieuwen van wervingsteksten. De vernieuwde wervingsteksten kan de beoogde doelgroep van pragmatici bereiken wat tot eventuele toename in Rode Kruis vrijwilligers kan leiden.
Het bereiken en/of informeren van deze doelgroep kan leiden tot het uiteindelijke doel: een depoliserende houding vanuit de Nederlandse bevolking ten opzichte van migratie-acceptatie.
Uit het onderzoek is gebleken dat verandering van een frame gericht op een bepaalde doelgroep, veel invloed heeft op hoe mensen een organisatie en haar bijkomstigheden zien. Dit kan weer een direct effect hebben op de interesse in de werkzaamheden van de organisatie en interesse in participeren in de werkzaamheden van een organisatie. Want uit de interviews bleek duidelijk: de interesse is er zeker, echter de informatie die aanspreekt ontbreekt momenteel.
Echter brachten de uitkomsten van het onderzoek ook nieuwe vraagstukken met zich mee. Zo wordt de validiteit en accuraatheid van het waarden model van Schwartz in twijfel getrokken. Ook is de kans groot dat in de toekomst organisaties als het Rode Kruis voor een keuze komen te staan, willen zij in vrijwilligers aantallen blijven groeien.
Enerzijds is er de optie om de oude wervingsstrategie aan te houden en het risico te lopen dat het aantal vrijwilligers zal blijven afnemen maar de mensen die er staan, doen het met de juiste instelling. Anderzijds is de optie er om een nieuwe wervingstechniek te omarmen die waarschijnlijk mensen met een zelfgerichte intentie aantrekt. Wel is de kans groot dat het aantal vrijwilligers zal toenemen. Het is een beslispunt voor het Rode Kruis om te kijken met welke strategie zij in zee willen gaan. Er is hier sprake van een gecompliceerd ethisch dilemma, waar niet een duidelijk ‘goed’ of ‘fout’ antwoord op te geven is. | |
