De rol van het individueel norm-idee in de fenomenologische esthetica van Roman Ingarden
Summary
De fenomenologische esthetica van Roman Ingarden behelst de esthetische ervaring. In deze scriptie onderzoek ik de fases van deze esthetische ervaring en de bouw van het esthetisch object zoals Ingarden die in zijn theorie beschrijft. Op basis van deze theorie draag ik een eigen notie aan, het individueel norm-idee. Deze notie onderbouw ik met behulp van Kant en Husserl, maar het is mijn eigen interpretatie van de begrippen norm-idee en Wesenschau die mijn notie vormt. Het individueel norm-idee is de som van esthetische ervaringen die correct zijn doorlopen, en vormen het persoonlijke summum van kunst voor een waarnemend subject. Het doel van deze scriptie is om aan te tonen dat het individueel norm-idee een evidente rol speelt in de esthetische ervaring. Ik onderbouw deze rol door te stellen dat een esthetische ervaring niet los kan staan van individueel norm-idee, eerdere esthetische ervaringen latere ervaringen beïnvloeden en het veranderen van smaakoordelen over specifieke kunstwerken bepaald wordt door het individueel norm-idee. Het individueel norm-idee plaatst de intuïtie dat kunst een subjectieve aangelegenheid is, binnen een theoretisch kader zonder de theorie te ondermijnen. Het doel is om met mijn notie van het individueel norm-idee een beter begrip te krijgen van de complexe processen van het ervaren van een kunstwerk, en een nieuwe notie te introduceren in het speelveld van de fenomenologische esthetica.