Institutionele kritiek verankerd in het museum . Een onderzoek naar de werking van Daniel Burens gestreept visueel gereedschap in het Stedelijk Museum Amsterdam.

Abstract

De Franse institutioneel kritische kunstenaar Daniel Buren (1938), omschrijft zijn werk als ‘visueel gereedschap’. Hiermee poogt hij de context van zijn werk aan het licht te brengen en te deconstrueren. Een voorbeeld van zijn typerende site-specific werk is Kaléidoscope, un travail in situ (1976/1980 idee, 1983 uitvoering), dat bestaat uit Burens gekleurde verticale strepen, die in de boogconstructies van het gebouw van het Stedelijk Museum Amsterdam geplaatst zijn. In deze scriptie beantwoord ik de onderzoeksvraag: Hoe kan het institutioneel kritische, site-specific werk Kaléidoscope, un travail in situ van Daniel Buren, helpen bij een deconstructieve reflectie op de tentoonstellingspraktijk binnen de muren van het Stedelijk Museum Amsterdam? De eerste twee hoofdstukken vormen een een kunsthistorische en kunsttheoretische uiteenzetting van de termen site-specific en institutionele kritiek. In het derde en laatste hoofdstuk wordt aan de hand van vijf ijkpunten in de tentoonstellingsgeschiedenis van Kaléidoscope het werk en zijn context geanalyseerd. Juist omdat Kaléidoscope zo constant is in vormgeving blijken de veranderingen om het werk heen goed te meten.