Morele overwegingen voor het inzetten van predictive policing algoritmes

Abstract

Ondanks dat ‘predictive policing’ algoritmes de criminaliteit doen dalen, brengen ze de nodige morele problemen met zich mee. Person-based ‘predictive policing’ algoritmes kunnen bijdragen aan het versterken van etnisch profileren en de schending van privacy. Location-based ‘predictive policing’ algoritmes kunnen stigmatisering tot gevolg hebben. Bij beide soorten treden er ‘feedback loops’ op, waardoor de nadruk op bepaalde personen of wijken blijft liggen. Dit literatuuronderzoek brengt de morele aspecten die spelen rondom ‘predictive policing’ algoritmes in kaart en verkent hoe ‘predictive policing’ algoritmes verantwoord zouden kunnen worden ingezet in de maatschappij. Uit dit onderzoek komt dat ‘predictive policing’ algoritmes nog niet ver genoeg ontwikkeld zijn om toegepast te kunnen worden in de praktijk zonder ethische bezwaren. Algoritmes blijken het meest te worden vertrouwd wanneer ze te modificeren zijn. Het is dus nodig voor ‘predictive policing’ algoritmes om aanpassingen te kunnen maken. Hier is transparantie voor nodig, dat ook bijdraagt aan het waarborgen van privacy en het scheppen van duidelijkheid naar de samenleving toe. Eventueel vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op de statistische overwegingen die ook meespelen rondom dit vraagstuk, zoals de betrouwbaarheid van de ‘predictive policing’ algoritmes.