Een onderzoek naar optimale HR-ondersteuning voor vrouwen in de overgang

Abstract

De overgang kan gepaard gaan met vervelende klachten, zoals opvliegers, emotionele instabiliteit en spier- en gewrichtsklachten (Nederlands Huisartsen Genootschap, 2019). Overgangsklachten hebben niet alleen effect op de vrouw als individu, maar ook op een lagere baan- en organisatiebetrokkenheid (Jack et al., 2014). Driekwart van de vrouwen die hulp zoekt vanwege overgangsklachten vormen een groot risico op ziekteverlof en definitief verloop (Geukes, Van Aalst, Robroek, Laven & Oosterhof (2016). In de zorgsector zijn hoge verzuim- en verloopcijfers, de werkdruk loopt op en de kwaliteit van zorg staat onder druk (Van der Aalst, 2019). 40 procent van de zorgmedewerkers in de overgangsleeftijd, merkt dat hun werk eronder leidt (IZZ, 2019). Bij zorgorganisatie Pluryn werkt een groot aantal vrouwen in de overgangsleeftijd. Ook hier wordt gemerkt dat de overgang een negatieve invloed kan hebben op het welzijn van deze vrouwen. Om het welzijn van deze vrouwen optimaal te bevorderen, staat de volgende vraag centraal: Welke behoeften hebben vrouwen in de overgang ter bevordering van hun welzijn en hoe sluiten de huidige HR-praktijken (van Pluryn) hierop aan? Voor dit onderzoek zijn vijftien vrouwen met overgangsklachten geïnterviewd. Gebaseerd op het theoretisch kader is voor deze semigestructureerde interviews een vragenlijst opgesteld. Hierin zijn de volgende topics opgenomen: de overgang, welzijn, behoeften (leidinggevende, collega’s, fysieke werkomgeving en organisatiesteun) en ervaring met huidige hulpbronnen. De resultaten uit dit onderzoek bevestigen dat de behoeften die vrouwen in de overgang mogelijk hebben, kunnen worden onderverdeeld in vier categorieën: 1) steun van leidinggevenden, 2) steun van collega’s, 3) aanpassingen in de fysieke werkomgeving en 4) organisatorische steun (Kopenhager & Guidozzi, 2015; Griffiths et al., 2016; Jack et al., 2016; Hardy et al., 2017; Hickey et al., 2017). Op basis van de resultaten komen drie zaken sterk naar voren. De bespreekbaarheid van de overgang kan worden verbeterd. Wanneer de overgang en bijbehorende klachten en behoeften beter besproken worden is het mogelijk om maatwerk te bieden. Dit kan het welzijn van vrouwen in de overgang optimaal bevorderen. Daarnaast bleek uit de interviews dat vrouwen in de overgang een onvervulde behoefte hebben aan een aanbod van steun en/of begeleiding. Daarnaast boden de interviews nog andere interessante inzichten. Zo was de mentaliteit van de respondenten opvallend: veel vrouwen zetten eigen copingmechanismen in om te compenseren voor de effecten van hun overgangsklachten, waardoor zij behoeften wellicht niet/minder uitspreken. Ook viel de onduidelijkheid en/of onwetendheid over de relatie tussen klachten en de overgang op. Ook dit heeft vermoedelijk een effect op het uitspreken van de behoeften. Verschillende factoren lijken een rol lijken te spelen bij de behoeften van vrouwen in de overgang. Echter, wanneer de overgang beter bespreekbaar wordt gemaakt, kan maatwerk worden aangeboden. Gecombineerd met een aanbod van steun en/of begeleiding, kan dit het welzijn van vrouwen optimaal bevorderen.