Inzicht in de kwaliteit van leven van psychiatrische patiënten met een licht verstandelijke beperking.

Abstract

Samenvatting: Achtergrond: Kwaliteit van leven verwijst naar een bestaan dat de moeite waard is en wordt gekenmerkt door persoonlijk welbevinden. Als zorgprofessionals niet weten wat belangrijk is voor cliënten en hoe zij hun kwaliteit van leven zelf beoordelen, leidt dit mogelijk tot verkeerde keuzes in de behandeling. Doel: Verbanden aantonen tussen cliëntkenmerken en hun kwaliteit van leven en achterhalen in hoeverre zogenaamde proxys kunnen inschatten hoe cliënten hun kwaliteit van leven beoordelen. Methode: Bij 39 psychiatrische patiënten met een licht verstandelijke beperking en hun persoonlijke begeleiders werd een vragenlijst om kwaliteit van leven in kaart te brengen afgenomen. Resultaten: De kwaliteit van leven van allochtone cliënten lijkt op het domein psyche hoger te zijn dan bij autochtone cliënten het geval is, en de kwaliteit van leven lijkt voor cliënten op de gesloten afdeling op het sociale domein hoger te zijn dan voor cliënten op de open afdelingen. Proxys schatten in het algemeen dat de cliënten hun kwaliteit van leven lager zouden beoordelen dan dat de cliënten dit in werkelijkheid zelf doen. Daarnaast bleken de scores van proxys en cliënten wat betreft de beoordelingen van kwaliteit van leven niet significant te correleren. Discussie: Er zijn op basis van de bestaande literatuur diverse mogelijke verklaringen te noemen voor de discrepantie tussen de beoordeling van kwaliteit van leven van cliënten en de inschatting van proxys. Mogelijk zou de kwaliteit van leven een meer prominente plek verdienen binnen de gesprekken met de cliënt zelf.

Summary: Backround: Quality of life refers to a life that is worthwhile and is characterized by personal wellbeing. If healthprofessionals don’t know what’s important for patients and how they rate their own quality of life, this may lead to the wrong choices in the treatment of the patients. Aim: Point out a relationships between patientcharacteristics and their quality of life and to descry if proxys know how patients rate their quality of life. Method: 39 psychiatric patients with mild intellectual disabilities and their personal assistants, have completed a quality of life questionnaire. Results: The quality of life of immigrant patients seems to be higher than in native patients on the domain mental health and quality of life for inpatients seems to be higher on the social domain, than for outpatients. Proxys think that patients consider their quality of life to be lower than the patients themselves actually do. The proxy- and patientscores on the patients quality of life didn’t correlate significantly. Discussion: Based on the existing literature there are several possible interpretations for the discrepancy between the ratings of quality of life of patients and the prediction of proxys. Perhaps the quality of life would be worth a more prominent place in conversation with the patient.