Opvoedstress en Externaliserend Probleemgedrag: De Rol van Ouderlijke Warmte/Ondersteuning en Sekse

Abstract

Opvoedstress heeft niet alleen een impact op het leven van ouders, maar ook op het leven van kinderen binnen het gezinssysteem. Er zijn aanwijzingen dat opvoedstress en opvoedgedrag geassocieerd zijn met externaliserend probleemgedrag van kinderen. Deze studie is gebaseerd op een mediatie model dat onderzoekt of opvoedstress gerelateerd is aan externaliserend probleemgedrag bij jonge kinderen en of deze relatie verklaard wordt door de hoeveelheid warmte en ondersteuning die ouders geven bij de opvoeding. Dit mediatie model is apart onderzocht voor vaders en moeders. Een steekproef van 339 Nederlandse ouders en hun kinderen van 17 tot 66 maanden oud werd gebruikt bij dit onderzoek. Zowel vaders als moeders vulden afzonderlijk drie vragenlijsten in. De data van deze studie zijn geanalyseerd met behulp van eenvoudige lineaire regressieanalyses en meervoudige regressieanalyses. Uit de analyses kon geconcludeerd worden dat (1) opvoedstress significant gerelateerd was aan externaliserend probleemgedrag, (2) opvoedstress significant gerelateerd was aan warmte/ondersteuning, (3) warmte/ondersteuning niet significant gerelateerd was aan externaliserend probleemgedrag en (4) warmte/ondersteuning de relatie tussen opvoedstress en externaliserend gedrag niet verklaarde. Er werd geen verschil gevonden tussen het mediatie model voor vaders en moeders. Opvoedstress en opvoedgedrag van vaders en moeders spelen een belangrijke rol bij de sociaal-emotionele ontwikkeling van jonge kinderen. Sommige opvoedingspraktijken spelen echter geen verklarende rol als het gaat om de impact van opvoedstress op het gedrag van jonge kinderen.