Taalles voor oudere, ongeletterde migranten: waarom en hoe? Aandachtspunten en aanbevelingen voor het non-formeel onderwijs

Abstract

Oudere, ongeletterde migranten zijn een bevolkingsgroep waar relatief weinig wetenschappelijke aandacht voor is als het gaat om het proces van tweede taalleren. Toch maken zij al jaren vaste deel uit van de totale cursist-populatie in het non-formeel taalonderwijs, in Nederland en elders. Hun leerbehoeftes en leermogelijkheden wijken echter af van die van andere cursisten, waardoor het een uitdaging kan zijn om lessen te verzorgen voor deze doelgroep. Het huidige onderzoek wil een praktijkgerichte bijdrage leveren aan het optimaliseren van taalonderwijs voor deze groeiende doelgroep die vaak als ‘niet-leerbaar’ wordt beschouwd maar wel degelijk een bewezen groot voordeel heeft bij het verbeteren van de taalvaardigheid. Hiertoe zijn interviews gehouden met vrijwillige taalcoaches over hun ervaringen, en relevante wetenschappelijke literatuur is op een rij gezet. Uit dit overzicht komen overkoepelende aandachtspunten voor taallessen naar voren, te weten verwachtingsmanagement, de rol van de taalcoach en de inhoud van de lessen/manier van lesgeven. Aan de hand hiervan zijn concrete aanbevelingen gedaan voor het invullen van de lessen.