Co-ouderschap als basis voor de samenwerking

Abstract

Het doel van dit onderzoek is om de samenwerkingsrelatie tussen ouders en pleegouders te verbeteren, om het risico op een breakdown te verminderen. Dit door de principes van co-ouderschap te stimuleren. Door semigestructureerde diepte-interviews richt dit onderzoek zich op de ervaringen en visie van pleegouders en pleegzorgbegeleiders. Dertien pleegouders en drie pleegzorgbegeleiders zijn geïnterviewd. Hieruit blijkt dat pleegouders en pleegzorgbegeleiders verschillende ervaringen hebben omtrent de samenwerking tussen ouders en pleegouders: van geen samenwerking tot een goede samenwerking. De pleegouders spelen de grootste rol in de opvoeding. Verschillende factoren spelen een rol in het bevorderen en belemmeren van deze samenwerking. Bevorderend is een externe vertrouwenspersoon en een goede samenwerking met de pleegzorgbegeleiders. Belemmerend is wisseling van de pleegzorgbegeleiders en eerdere negatieve ervaring met de hulpverlening. Pleegouders hebben betere begeleiding nodig bij de samenwerking, zoals een training voorafgaand aan de plaatsing. Pleegzorgbegeleiders hebben een lagere caseload nodig, zodat zij betere begeleiding kunnen bieden. Biologische ouders krijgen weinig ondersteuning in de samenwerking. Het is nodig dat er duidelijkheid komt over wie deze ondersteuning moet geven. Het wordt aanbevolen dat pleegzorgorganisaties in gesprek gaan met de voogd om duidelijk te krijgen wie welke taken op zich neemt, wat betreft de ondersteuning van de biologische ouder. Een suggestie voor vervolgonderzoek is om de verschillen tussen kind-gerelateerde en ouder-gerelateerde problematiek voorafgaand aan de pleegzorgplaatsing te onderzoeken.