Baby Driver: Een Actiemusical. Een Neoformalistisch onderzoek naar het genre van de film Baby Driver met behulp van het semantische/syntactische model van Rick Altman.

Abstract

Het toewijzen van genres aan films is niet altijd eenvoudig. Zo ook in het geval van Edgar Wright’s film BABY DRIVER uit 2017, welke door filmrecensenten onder meerdere genres als actie, misdaad maar ook het musical genre wordt gecategoriseerd, of in sommige gevallen als hybride film wordt benoemd waarin twee genres worden gemixt. Dit onderzoek stelt dat er geen sprake is van genremixing in BABY DRIVER, maar dat de film bestempelt moet worden als actiemusical aangezien musicalconventies de overliggende hand hebben. De filmtekst van BABY DRIVER is onderzocht door middel van Rick Altmans semantische/syntactische benadering. Dit model is in combinatie met een Neoformalistische benadering toegepast om zo op een diepgaand niveau de semantiek (visuele aspecten) en syntax (narratieve structuur) van BABY DRIVER te kunnen analyseren. Daarnaast is het muzikale focalisatiemodel door muziekwetenschapper Guido Heldt ingezet waarin vier focalisatieniveaus worden besproken waarop de kijker toegang krijgt tot de innerlijke staat van personages via muziek.