De invloed van ouderbetrokkenheid op de samenhang tussen intelligentie en schoolprestaties

Abstract

In de huidige prestatiesamenleving neemt de betrokkenheid van ouders rondom schoolprestaties van hun kinderen toe. Het is echter de vraag of deze toename van ouderbetrokkenheid daadwerkelijk in verband staat met hogere schoolprestaties. Eerder onderzoek wijst uit dat intelligentie doorgaans sterk samenhangt met schoolprestaties. Deze samenhang komt echter niet in ieder onderzoek even sterk naar voren. Hierbij lijken omgevingsfactoren, zoals ouderbetrokkenheid, mogelijk van invloed te zijn. Om inzicht te verkrijgen in de mate van invloed van ouderbetrokkenheid, richt dit onderzoek zich op de relatie tussen intelligentie, schoolprestaties en ouderbetrokkenheid. Dit onderzoek test allereerst de aanname dat intelligentie en schoolprestaties positief correleren. Vervolgens is onderzocht of ouderbetrokkenheid deze relatie versterkt. Dit is gedaan middels een cross-sectionele studie, waarbij jonge adolescenten (N = 497) op 12-jarige leeftijd hebben geparticipeerd. De intelligentie is binnen het onderzoek getest door middel van de WISC-III. De schoolprestaties zijn inzichtelijk gemaakt middels een vragenlijst, gebaseerd op het CITO-leerlingvolgsysteem. Ouderbetrokkenheid is gemeten door gebruik te maken van een vragenlijst, gebaseerd op de schalen van ouderlijk gedrag van Statin en Kerr (2000). Uit de Pearson’s correlatietest bleek geen significante correlatie tussen intelligentie en schoolprestaties (p > 0,05). Middels een hiërarchische regressieanalyse is duidelijk geworden dat ouderbetrokkenheid geen modererend effect heeft op de relatie tussen intelligentie en schoolprestaties (p > 0,05). Bovenstaande resultaten leiden ertoe dat beide hypothesen verworpen zijn.