De mogelijkheid en implicaties van “de wil tot macht” als meta-narratief

Abstract

In deze scriptie beargumenteer ik dat Lyotard zijn benadering van wetenschappelijke legitimatie doormiddel van meta-narratieven de juiste is, maar zijn diagnose dat beschikbare meta-narratieven niet meer legitimeren niet opgaat. Ik betoog enerzijds dat de Nietzscheaanse notie van de “de wil tot macht” een geldig meta-narratief is dat gebruikt wordt om de wetenschappelijke praktijk te legitimeren maar anderzijds desastreuze implicaties heeft. Ik betoog dat dit Nietzscheaanse meta-narratief bijdraagt aan de grote crisissen van onze tijd. Aan het einde roep ik op om als gemeenschap na te denken over nieuwe waarden, om zo de crisissen van onze tijd de ernst te bieden die ze verdienen.