De ‘blackbox’ van cultuursponsoring: een onderzoek naar de uitwerking en betekenis van bedrijfssponsoring door Shell in wetenschapsmuseum NEMO Science Museum in Amsterdam.

Abstract

Wetenschapsmuseum NEMO in Amsterdam kent een lange geschiedenis van cultuursponsoring. Sinds de oprichting van het museum zijn bedrijven betrokken bij het inrichten van tentoonstellingen in het museum. Een belangrijke sponsor is Shell. Tussen 1931 en 2005 droeg Shell bij aan verschillende tentoonstellingen. In deze scriptie analyseer ik welk discours werd overgedragen in de tentoonstellingen gesponsord door Shell. Door de tentoonstellingen af te zetten tegen de historische context van tentoonstellingen, de geschiedenis van het museum en de geschiedenis van Shell komt het discours naar voren.

Dit onderzoek laat zien dat er een overeenkomst is tussen de onderwerpen van de door Shell gesponsorde tentoonstellingen en de bedrijfsvoering van Shell op een bepaald moment. Daarmee kan de sponsoring van Shell aan het wetenschapsmuseum gezien worden als een manier om culturele legitimiteit te krijgen voor innovaties en investeringen die het bedrijf doet. Het museum voorziet dus een basis voor Shell om zijn beeld van de samenleving, energie en het belang van olie voor de samenleving naar buiten te brengen en te normaliseren. De uitkomsten van dit onderzoek vormen daarmee een aanvulling op de weinige literatuur over cultuursponsoring. In de onderzoeken die gedaan zijn stellen academici vaak dat sponsoring een manier is om het imago van een bedrijf te verbeteren. Zij verwijzen hierbij naar symbolisch kapitaal dat een museum aan een bedrijf geeft. Dit onderzoek laat echter zien dat sponsoring verder gaat dan symbolisch kapitaal alleen. Door Shell bij te laten dragen aan tentoonstellingen in het museum ontstond er namelijk een ogenschijnlijk neutraal platform waar Shell zijn bedrijfsverhaal kon legitimeren.