Communicatie in organisaties: een buffer voor baanonzekerheid in tijden van automatisering?

Abstract

[In de literatuur wordt automatisering door verschillende studies in toenemende mate gezien als een dreiging voor de werkgelegenheid en het voortbestaan van banen in met name de routinematige sectoren. Echter, direct bewijs ontbreekt. Breder onderzoek toont aan dat automatisering niet uitsluitend leidt tot baanverlies, maar eerder tot herverdeling van de arbeid. Het doel van dit onderzoek is het in kaart brengen van de individuele effecten van automatisering op baanonzekerheid. Waar er tot heden vooral aandacht is besteed aan de effecten op macroniveau, is er nog weinig bekend over hoe automatisering de baanonzekerheid van individuele werknemers op microniveau beïnvloedt. Omdat baanonzekerheid leidt tot negatieve effecten op baan gerelateerde attitudes, veiligheid en de gezondheid van werknemers, wordt daarnaast organisatorische communicatie als moderator toegevoegd als mogelijke factor die baanonzekerheid kan verminderen. De European Social Survey uit 2010/11 in Nederland wordt gebruikt voor het onderzoeken van deze effecten. In Nederland zijn 3.186 deelnemers uitgenodigd voor de vragenlijst. Hiervan hebben 1.829 deelnemers geparticipeerd met een totaal responspercentage van 60.03 %. Resultaten van de analyses (N = 708) tonen aan dat werknemers met een hoger automatiseringsrisico, meer baanonzekerheid ervaren. Echter, het effect van communicatie op de ervaring van baanonzekerheid wordt op basis van dit onderzoek niet aangetoond.]