| dc.description.abstract | In dit onderzoek is een cognitieve filmanalyse uitgevoerd waarbij de film Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017) is geanalyseerd middels de structure of sympathy van Murray Smith. De nadruk ligt hierbij op het laatste niveau, allegiance, en het concept moraliteit. Het concept allegiance wordt in dit onderzoek aangevuld met moralistische theorie uit het utilitarisme, specifiek het ‘The Greatest Happiness’- principe. Gezien deze film geen eenduidige morele structuur heeft, is het interessant te bekijken hoe de film de toeschouwer uitnodigt bepaalde morele beoordelingen aan een personage toe te kennen. De analyse is onderverdeeld
per niveau van de structure of sympathy, waarbij per niveau additionele theorie is gebruikt. Bij recognition betreft dit het primacy effect, bij alignment betreft dit focalization theory en bij allegiance betreft dit het al eerdergenoemde utilitarisme en tevens de verschillende morele structuren van Smith. Dit onderzoek richt zich op het hoofdpersonage Mildred Hayes, waarbij de volgende onderzoeksvraag is opgesteld: hoe nodigt de film Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017) uit tot een positieve dan wel negatieve morele beoordeling van het hoofdpersonage Mildred Hayes? Er zijn hierbij drie deelvragen opgesteld, elk gericht op één
niveau van de structure of sympathy. Deze luiden: 1) in welke mate wordt recognition gestimuleerd door de film?, 2) in welke mate wordt alignment gestimuleerd door de film? en 3) in welke mate wordt allegiance gestimuleerd door de film? Op basis van een sequentieanalyse en drie schema’s waarbij bijzonderheden van de niveaus zijn genoteerd, zijn een aantal relevante segmenten uitgekozen. Deze gekozen segmenten zijn geanalyseerd, waarbij er gelet is op de inzet van filmische elementen, zoals mis-en-scène en cameragebruik Uit de analyse blijkt dat de film de toeschouwer uitnodigt Mildred verschillende morele beoordelingen te geven, waarbij op
het eind de toeschouwer wordt gestuurd naar een moreel grijs oordeel. Hoewel er momenten aan te wijzen zijn waarop er een gevoel van sympathie kan ontstaan bij de toeschouwer, is een minder intiem gevoel, zoals medelijden, een emotionele uiting die beter past bij deze film. | |
