Zelfstandig, als dat kan
Summary
Achtergrond: Het aantal jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB) dat behoefte heeft aan een behandeling in een orthopedagogisch handelingscentrum voor jeugdigen met een licht verstandelijke beperking (OBC) neemt toe. Bij deze jongeren is sprake van complexe problematiek, waarbij reguliere ambulante of andere lichte vormen van behandeling en begeleiding niet (meer) tot de mogelijkheden behoren. Tijdens de volwassenheid lijken mensen met een LVB, die eertijds als jeugdige behandeld werden, uit de hulpverleningscircuits te verdwijnen waardoor ze niet meer traceerbaar zijn. Dit terwijl het niet zo is dat de behoefte aan hulp is afgenomen. In tegendeel. In de zorg en in onderzoek hebben mensen met een verstandelijke beperking geen gelijkwaardige rol. Om een meer gelijkwaardige rol te creëren zijn zelfstandigheid, zelfbepaling, zelfontwikkeling en adequaat op de behoefte afgestemde ondersteuning belangrijke sleutelconcepten voor mensen met een LVB.
Vraagstelling: Hoe denken jongeren met een LVB en emotionele problematiek en/of gedragsproblemen over hun toekomst?
Methode van onderzoek: kwalitatief onderzoek waarbij gebruik is gemaakt van de elicitatietechniek photo-elicitation om het interview te structureren en te verdiepen, bij tien (N=10) 16 en 17 jarige jongeren met een LVB, verblijvend in een OBC.
Resultaten: Alle geïnterviewde jongeren deden uitspraken over een ‘gewenst toekomstbeeld’. In het ‘gewenst toekomstbeeld’ wonen acht van de tien jongeren zelfstandig. Zes jongeren gaven aan samen te willen wonen en te trouwen, vier hiervan met kinderen. Tevens gaven alle jongeren aan dat delen van het ‘gewenst toekomstbeeld’ nog in te vullen zijn met onderwerpen zoals werk en kinderen.
Conclusies: De jongeren lieten zien bezig te zijn met de vormgeving van het eigen leven. Het gewenste toekomstbeeld lijkt over het algemeen realistisch. De jongeren hebben de wens zich te ontwikkelen tot zelfstandige volwassenen. De jongeren willen zelfstandig wonen en werken, een relatie hebben met eventueel kinderen en sociale contacten onderhouden. De jongeren beschrijven voor zich een weg die ze moeten afleggen om deze gewenste toekomst te bereiken en laten hierbij zelfkennis en inzicht in de situatie zien. Deze resultaten komen overeen met eerder onderzoek.