Nederlands ‘mensenrechtenbeleid’ in de Westelijke Sahara Een casusonderzoek naar de prioriteiten van de Nederlandse regering in het buitenlands beleid

Abstract

In dit onderzoek staat de vraag 'Wat waren de prioriteiten in het beleid van de Nederlandse regering in de periode van 1979 tot het jaar 1981 inzake het conflict over de Westelijke Sahara?’ centraal. Het conflict over de Westelijke Sahara was een mensenrechtenkwestie en is in dit onderzoek gebruikt als casus om het Nederlands buitenlands beleid te toetsen. Er is een academisch debat over het Nederlands mensenrechtenbeleid, waarin academici het beeld van Nederland als mensenrechtenland en gidsland betwisten. Dit academisch debat en het conflict over de Westelijke Sahara zijn in hoofdstuk 1 en 2 toegelicht en vormen het theoretisch kader in deze scriptie. In hoofdstuk 3 en 4 zijn primaire bronnen geanalyseerd om de prioriteiten van de regering in het buitenlands beleid te achterhalen, derhalve een bijdrage te leveren aan het academisch debat. Wanneer andere prioriteiten dan mensrechtelijke prioriteiten van de regering in het beleid naar voren komen, geeft dat aanleiding tot het nuanceren van het beeld van Nederland als mensenrechtenland en gidsland. De selectie van bronnen betreft Kamerstukken en stukken uit het archief van het ministerie van Buitenlandse Zaken om een algeheel beeld te krijgen van het beleid van de regering inzake het conflict. Aan de hand van de bronnenanalyse valt te concluderen dat de Nederlandse regering economische belangen en de wens zich aan te passen aan de internationale gemeenschap als prioriteiten had in het buitenlandse beleid inzake het conflict van de Westelijke Sahara. Daarmee geeft dit onderzoek aanleiding tot een nuancering van het beeld van Nederland als mensenrechtenland en gidsland.