Meertaligheid en thuistalen in schakelklassen

Abstract

Eentaligheid wordt opgelegd aan meertalige scholieren, maar er is nog weinig bekend is over hoe dat wordt gedaan (Agirdag, 2010). Deze scriptie probeert daar meer duiding aan te geven aan de hand van de onderzoeksvraag: “Wat zijn de verschillen in attitude ten opzichte van meertaligheid en het gebruik van thuistalen van een schakelklas op een voornamelijk Nederlandstalige middelbare school (Kopklas Amsterdam) en een schakelklas op een internationale middelbare school (DENISE)?” Attitudes zijn hierbij automatische evaluaties van objecten waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen expliciete attitudes (beleid van de schakelklassen) en impliciete attitudes (praktijk van de schakelklassen). Het onderzoek is uitgevoerd in schakelklassen omdat meertaligheid daar per definitie een grote rol speelt. Om een antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag zijn er twee semigestructureerde interviews uitgevoerd met docenten van de schakelklassen van kopklas Amsterdam en DENISE. Uit de antwoorden op de interviews is gebleken dat Kopklas Amsterdam een negatieve attitude ten opzichte van meertaligheid en het gebruik van thuistalen in de klas heeft. DENISE heeft een positieve attitude ten opzichte van meertaligheid en thuistalen in de klas, de impliciete attitude blijft onzeker omdat er nog veranderingen worden doorgevoerd in het curriculum. Op basis hiervan wordt aanbevolen dit onderzoek over een aantal jaar nogmaals uit te voeren om uit te vinden of de veranderingen ook echt zijn doorgevoerd. Eventueel ander vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op de discrepantie tussen het gebruik van Engels en de thuistaal in de klas bij groepsopdrachten en op de discrepantie tussen de hoeveelheid straffen die de leerlingen zeggen te krijgen voor het gebruik van de thuistaal en die docenten zeggen te geven voor het gebruik van de thuistaal.