De psychologische thriller ervaring van Transference

Abstract

“A thriller that feels like a movie, but plays like a game.”; zo wordt de virtual reality game Transference (Ubisoft en SpectreVision, 2018) omschreven op de officiële website van Ubisoft (Ubisoft, 2018). In Transference belandt de speler in een corrupte digitale simulatie gecreëerd door de verontruste wetenschapper, Raymond Hayes. In Transference ervaart de speler volgens de makers een verontrustende psychologische thriller met dezelfde spanning en suspense, die terug te vinden zijn in een psychologische thriller film, door met behulp van live-action footage en environmental storytelling het verhaal te ervaren (Ubisoft, 2018). Met Transference wordt dus gepoogd met behulp van de combinatie van film- en videogametechnieken een psychologisch thriller verhaal te vertellen. In de analyse wordt hierom een tekstuele analyse uitgevoerd van Transference waarbij de belangrijke genrekenmerken van een psychologische thriller die naar voren komen in verband worden gebracht met de gamewereld en het gamegeluid om zo de vertelling van een psychologische thriller in een virtual reality game te analyseren. In dit onderzoek wordt er afgevraagd op welke manier de gamewereld en het gamegeluid genrekenmerken van de psychologische thriller faciliteren om een psychologisch thrillerverhaal te vertellen. Om deze reden staat de volgende onderzoeksvraag in dit onderzoek centraal: “Hoe worden genrekenmerken van de psychologische thriller gefaciliteerd door middel van het design van gamegeluid en de gamewereld in de virtual reality game Transference en op welke wijze speelt virtual reality technologie hierbij een rol?” Om deze onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden zal er gebruik worden gemaakt van de theoretische concepten van onder andere Sebastian Domsch, Karen Collins, Philip Simpson en Marie-Laure Ryan.