Binding aan de georganiseerde schaatssport, een kwalitatief onderzoek naar de mechanismen die een rol spelen bij de keuze om lid te worden bij een schaatsvereniging
Summary
In Nederland is een trend te zien waarin steeds minder mensen lid worden van een sportvereniging. Toch kan het lidmaatschap bij een sportvereniging positieve effecten hebben op mensen. Hieruit komt de vraag bovendrijven hoe het komt dat men lid wordt bij een sportvereniging en welke mechanismen hierin een rol spelen.
De schaatssport verschilt op een aantal aspecten van grotere sporten zoals tennis en voetbal. Voorbeelden van deze aspecten zijn de ledenaantallen en het aantal accommodaties. Deze aspecten maken het mogelijk om beter onderzoek te doen naar de generieke mechanismen die een rol spelen bij het lidmaatschap bij een schaatsvereniging. Hieruit komt de volgende onderzoeksvraag naar voren:
Welke mechanismen spelen een rol bij de binding aan de georganiseerde schaatssport?
Aan de hand van literatuuronderzoek zijn er drie mechanismen opgesteld; socialisatie, homofilie principe en hulpbronnen. De verschillende onderdelen van de mechanismen zijn besproken tijdens interviews met ouders van kinderen die een proefles bij een schaatsvereniging gevolgd hebben en vrijwilligers die betrokken zijn geweest bij het project IJSTIJD! of die ervaring hebben met kinderen die een proefles komen volgen. Naast de interviews is er bij twee schaatsverenigingen ook een observatie gedaan tijdens een training. Uit de verkregen data kon er naast de drie besproken mechanismen nog een vierde mechanisme toegevoegd worden, de activiteiten van verenigingen.
Er kan geconcludeerd worden dat elk van de vier mechanismen op zijn eigen manier een rol speelt bij de binding aan de georganiseerde schaatssport. Deze mechanismen staan niet op zichzelf, maar hebben ook een bepaalde invloed op elkaar. Bij het mechanisme ‘socialisatie’ lijkt vooral de schaatservaring van de ouders, samen met een positieve houding tegenover schaatsen, een grote invloed te hebben op de keuze om wel of geen lid te worden bij een schaatsvereniging. Vanuit het mechanisme ‘homofilie principe’ lijkt de kans op lidmaatschap groter dat als het kind dat een proefles volgt in een bepaalde mate overeenkomt met de leden van de schaatsvereniging. Daarnaast kwam naar voren dat het thuis voelen bij de schaatsvereniging ook van invloed is op de keuze om wel of geen lid te worden bij de schaatsvereniging. Het mechanisme ‘hulpbronnen’ is onderverdeeld in meerdere onderdelen, waarvan de trainingstijden en de locatie van de ijsbaan de grootste invloed lijken te hebben op de keuze om wel of geen lid te worden bij de schaatsvereniging. Tot slot lijkt het mechanisme ‘activiteiten van verenigingen’ geen invloed te hebben op het lidmaatschap bij een schaatsvereniging, maar dit mechanisme zou wel een rol kunnen spelen bij het behouden van leden van de schaatsvereniging.