| dc.description.abstract | Samenvatting
In de wetenschappelijke literatuur en maatschappelijke discussie wordt vaak aangegeven dat jongvolwassenen uit lage SES wijken onvoldoende kunnen participeren in de maatschappij. Verschillende domeinen waarin jongvolwassenen actief zijn, zoals school, werk, vrijetijdsbesteding etc. zijn van invloed op hoe jongvolwassenen ervaren dat zij mee kunnen doen in de maatschappij. Daarom is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: ‘Hoe ervaren jongvolwassenen uit een lage SES-buurt sociale in- en exclusie in verschillende sociaal-ruimtelijke domeinen en wat doen zij zelf om mee te doen in deze domeinen?’ Om onderzoek te doen naar deze vraag zijn er enkele deelvragen opgesteld. De eerste deelvraag gaat in op: ‘Welke belemmeringen ervaren jongvolwassenen uit lage SES-buurten in de maatschappij in verschillende domeinen, zoals school, thuissituatie, werk en vrijetijdsbesteding dat ervoor zorgt dat zij niet mee kunnen komen in de maatschappij? De tweede deelvraag gaat in op de hulpbronnen die jongvolwassenen raadplegen: ‘Welke hulpbronnen kunnen jongvolwassenen uit lage SES-buurten bereiken in hun omgeving (buurt, school, werk en vrijetijdsbesteding) welke kunnen bijdragen aan de sociale inclusie in de maatschappij?’ Ten slotte gaat de laatste deelvraag in op: ‘Wat doen jongvolwassenen zelf om mee te doen in de maatschappij, ondanks dat zij opgroeien in achterstand?’ Om dit te onderzoeken zijn er diepte-interviews afgenomen met jongvolwassenen in Utrecht Overvecht en Zuilen. Twee buurten met kenmerken van een lage sociaaleconomische status (SES).
Uit onderzoek blijkt dat jongvolwassenen die opgroeien in een buurt met een lage SES belemmeringen ervaren. Het negatieve imago van de buurt zorgt er bijvoorbeeld bij een groep jongvolwassenen voor dat zij er niet voor uit durven te komen waar ze vandaan komen. Op school krijgen vooral allochtone jongvolwassenen meer te maken met vooroordelen op school omdat zij bijvoorbeeld Marokkaans zijn. Vooral hoger opgeleiden voelen zich niet altijd geaccepteerd bij hun sportvereniging in de buurt. Dit zijn enkele voorbeelden van belemmeringen. Met deze belemmeringen kunnen jongvolwassenen goed omgaan. Zij ervaren hierdoor geen sociale exclusie van het meedoen in de maatschappij. Om mee te doen in de maatschappij raadplegen jongvolwassenen diverse hulpbronnen in hun omgeving. Een groep jongvolwassenen maakt gebruik van het buurthuis en bijbehorende functies daarvan. Familie en vooral vrienden stimuleren elkaar om activiteiten te ondernemen. Door onderwijs te volgen vinden jongvolwassenen dat je je voorbereid op de toekomst. Ook hebben jongvolwassenen een (bij)baan in de buurt en leren daar vaardigheden die handig zijn voor de toekomst. Jongvolwassenen kiezen er vooral zelf voor om actief te zijn in verschillende domeinen en zetten hun agency in.
Dit onderzoek kent ook enkele tekortkomingen. Het verschijnsel van sociale exclusie blijkt in de praktijk erg lastig te onderzoeken. Het is onwaarschijnlijk dat respondenten die sociale exclusie ervaren meedoen aan dit onderzoek. Daarnaast staat de rol van een buurt met een lage SES ter discussie. Jongvolwassenen hebben niet alleen hun netwerk in de buurt, maar ook buiten de buurt (Leonard, 2004). Zij hebben vrienden op school, op werk of via andere activiteiten die zich buiten de buurt afspelen. Dit kan te maken hebben met de relatief korte afstanden die we in Nederland kennen. Daarom is het de vraag hoeveel effect een buurt met een lage SES daadwerkelijk heeft op het sociaal participeren van jongvolwassenen. | |
