Samen lezen, beter lezen? Een quasi-experimenteel onderzoek naar de meerwaarde van samenwerkend leren voor het leesvaardigheidsonderwijs in de brugklas.
Summary
Leesvaardigheidsonderwijs staat de laatste jaren meer en meer in de belangstelling. Steeds vaker worden er naast de traditionele teksten-met-vragendidactiek, die op veel scholen nog altijd de dienst uitmaakt, alternatieve vormen van leesvaardigheidsonderwijs aangeboden. Er heerst echter onduidelijkheid over de vraag of leerlingen tijdens deze lessen het beste individueel of samen kunnen werken. Deze vraag wordt in dit quasi-experimentele onderzoek geadresseerd. Hiervoor is een lessenserie van vier lessen ontwikkeld voor de brugklas (havo/vwo) die is toegespitst op de leesstrategie tekststructuur bepalen. De 135 leerlingen die deelnamen aan dit onderzoek werden verdeeld over drie condities: een individueel-werken-conditie, een samenwerkend-leren-conditie en een controleconditie. Uit de resultaten blijkt dat samenwerken geen meerwaarde heeft ten opzichte van individueel werken. Voorts blijkt dat meisjes, in tegenstelling tot in sommige andere studies, niet meer vooruitgang boeken op tekstbegrip ten gevolge van de interventie dan jongens. De lessenserie zelf bleek effectief: de leerlingen uit de experimentele condities presteerden beter op de tekstbegripstoets dan de leerlingen uit de controleconditie. Daarmee biedt dit onderzoek docenten Nederlands een concrete handreiking om hun leesvaardigheidsonderwijs anders vorm te geven.