Paradigms in planning theory; the case of the new Dutch Environmental Law

Abstract

Binnen de academische planningtheorie worden grofweg drie paradigma's geduid; het object-, proces- en context-georiënteerde paradigma. Binnen deze paradigma's zijn ruimtelijke kenmerken te ontdekken welke in verschillende hoedanigheid terugkomen binnen deze paradigma's. Door deze kenmerken en de hoedanigheid ervan te toetsen in planprocessen wordt er een beeld geschept welk paradigma momenteel de boventoon voert. Daarentegen zijn kenmerken van alle drie de paradigma's vertegenwoordigd in planprocessen. De Omgevingswet wordt beschreven als een vooruitstrevende wet, voornamelijk gekarakteriseerd door het context-georiënteerde paradigma. Door de planprocessen eveneens te toetsen aan de uitgangspunten van de Omgevingswet, specifiek op het gebied van burger- en stakeholderparticipatie wordt een snijvlak gecreëerd tussen de academische planningtheorie en de ruimtelijke praktijk in Nederland.