Persoonlijke factoren en mentale gezondheidsproblemen

Abstract

Persoonlijke factoren en mentale gezondheidsproblemen Nederlands Medische studies worden erkend als een van de zwaar belastende studies op universiteitsniveau en met name bij diergeneeskundestudenten is stress aanzienlijk. Onderzoek toont aan dat voortdurende stress kan leiden tot burnout. 15.% van de Nederlandse geneeskundestudenten, waaronder diergeneeskundestudenten, voldeed aan de criteria voor burnout. Diergeneeskundestudenten blijken daarnaast hogere levels van depressie en angst te rapporteren in vergelijking met andere geneeskundestudente, maar liefst 32% van eerstejaars diergeneeskundestudenten vertonen klinische levels van depressie en angst symptomen. Het huidige onderzoek werd uitgevoerd onder Nederlandse diergeneeskundestudenten in hun masterjaar, met als doel de relatie tussen persoonlijke kwetsbaarheidsfactoren en hulpbronnen met mentale gezondheidsproblemen vast te stellen. Onderzoek bij deze groep is met name relevant omdat studenten in deze fase van hun studie zullen meedraaien als praktiserend arts binnen dierenartspraktijken maar nog steeds onder supervisie staan. Het uitgebreide ‘JD-R model’ is hierbij gebruikt als theoretisch raamwerk, waarbij specifiek is gefocust op het uitputtingsproces. Tot op heden zijn er nog geen persoonlijke kwetsbaarheidsfacoren opgenomen in het JD-R model en worden persoonlijke hulpbronnen over het algemeen geplaatst binnen het motivationeel proces. Huidig onderzoek heeft getracht de meerwaarde van kwetsbaarheidsfactoren op hulpbronnen te achterhalen in de voorspelling van mentale gezondheidsproblemen. Er zijn vijf persoonlijke kwetsbaarheidsfactoren (perfectionisme, falen, controle, neuroticisme en subassertiviteit), twee persoonlijke hulpbronnen (optimisme en self-efficacy) en vier mentale gezondheidsproblemen (burnout, stress, angst en depressie) gemeten. Resultaten tonen aan dat alle mentale gezondheidsproblemen voorspeld kunnen worden door zowel de persoonlijke kwetsbaarheidsfactoren als hulpbronnen in dit onderzoek. Daarnaast hebben kwetsbaarheidsfactoren een meerwaarde aan het model en dragen ze bij aan de voorspelling van mentale gezondheidsproblemen, na controle voor hulpbronnen. De gevonden resultaten leveren hiermee een theoretische bijdrage aan het JD-R model. Daarnaast zijn de belangrijkste factoren in kaart gebracht en heeft dit praktische implicaties voor het vergroten van hulpbronnen en verkleinen van kwetsbaarheidsfactoren bij diergeneeskundestudenten. Deze implicaties zijn niet alleen van waarde voor huidige diergeneeskundestudenten maar ook voor de transitie naar uitvoerend dierenarts. In dit onderzoek zijn kwetsbaarheidsfactoren en hulpbronnen slechts binnen het uitputtingsproces onderzocht. Vervolgonderzoek is nodig om de precieze plaatsing van kwetsbaarheidsfactoren en hulpbronnen binnen het JD-R model in kaart te brengen.