De spirituele rol van medisch personeel bekeken vanuit geestelijke verzorging: spiritualiteit op de oncologieafdeling

Abstract

In dit onderzoek wordt gekeken naar de vraag: “Hoe denken geestelijk verzorgers dat medisch personeel kan bijdragen aan de spirituele behoefte van oncologiepatiënten?” Om de onderzoeksvraag te ondersteunen wordt gebruik gemaakt van drie subvragen: Wat zijn de spirituele behoeften van oncologiepatiënten? Welke rol kan medisch personeel hierbij spelen. En: Wat is de taak van en rolverdeling tussen geestelijk verzorgers en medisch personeel hierin? Omdat spiritualiteit een breed begrip is dat op veel verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden, wordt in dit onderzoek een leidraaddefinitie voor dit begrip gekozen. In deze definitie wordt spiritualiteit gezien als persoonlijke overtuigingen en handelingen die gaan over het vinden van een diepere, betekenisvolle verbintenis met iets anders: jezelf, de ander, de natuur of het transcendente. Ook voor religie is een leidraaddefinitie gekozen, waarin religie gezien wordt als een externe, geritualiseerde manier om spiritualiteit uit te oefenen. Om de subvragen te kunnen beantwoorden worden deze bekeken aan de hand van het literatuuronderzoek. Hieruit komen vervolgens drie hypothesen naar voren die getoetst worden via veldwerk, verricht in Nederland. Hieruit kwam dat er bij oncologiepatiënten inderdaad een behoefte aan spiritualiteit lijkt te zijn en ook lijkt een betrokkenheid van medisch personeel bij spiritualiteit positief voor oncologiepatiënten. Ten slotte lijkt het dat geestelijk verzorgers en medisch personeel erg belangrijk voor elkaar en patiënten kunnen zijn. Zo kan medisch personeel geestelijk verzorgers steunen door spiritualiteit van patiënten alvast te polsen en kunnen geestelijk verzorgers vervolgens de gesprekken over spiritualiteit met patiënten op zich nemen. Wel blijven er beperkingen opspelen rondom het voorzien van spiritualiteit, bijvoorbeeld tijd.