Een onderzoek naar omissies van verschillende type informele tolken in tolk-gemedieerde huisartsconsulten.

Abstract

Turkse migranten maken, vanwege het moeilijk kunnen communiceren in het Nederlands, vaak gebruik van een informele tolk bij art-patiënt gesprekken. Dit is vaak een familielid of iemand die de patiënt kent. Informele tolken blijken veel informatie weg te tijdens het vertalen (Aranguri et al, 2004). In dit verslag zijn deze weglatingen van informatie (omissies) van de informele tolk bij arts-patiënt gesprekken onderzocht. Er is gekeken naar de informatie die van huisarts naar patiënt gaat. Gebaseerd op de categorieën uit het onderzoek van Bensing & Verhaak en Zendedel (2017) is er onderzocht wat de frequentie en inhoud is van de omissies in vertalingen van de informele tolk. Er is een kwantitatieve en kwalitatieve analyse uitgevoerd en hieruit blijkt dat er sprake is van omissies bij vertalingen door een informele tolk. Deze omissies bestaan voor het grootste deel uit instrumentele communicatie, maar ook affectieve communicatie. Uit dit onderzoek kan worden geconcludeerd dat de informele tolk relatief veel informatie weglaat. Daarnaast bevatten deze omissies belangrijke informatie zoals medicijngebruik, praktisch informatie en klachten/symptomen/ziekte, welke niet worden overgebracht aan de patiënt. De informele tolk heeft dus een mogelijk negatieve invloed op de communicatie tussen arts en patiënt. Vervolgonderzoek zal hier meer uitsluitsel over moeten geven.