De Beweging Europese Federalisten – Nederland richting één Europa?

Abstract

In deze scriptie bespreek ik uitvoerig de Beweging Europese Federalisten. Deze tot nu toe door historici onderbelichte beweging zag zichzelf als een sociale beweging, die middels haar ledenaantal wilde helpen om een federatieve Europese staat op te richten. In mijn essay onderzoek ik hun doelen, hoe ze deze doelen denken te bereiken, of ze deze doelen bereikt hebben, en hoe het komt dat de gestelde doelen bereikt of niet bereikt zijn. Dit doe ik aan de hand van primaire archiefbronnen, en een bestudering van relevante secundaire literatuur. De Beweging Europese Federalisten werkte tijdens de heropbouw samen met de N.R.E.B. en had als doel om een ‘’beweging van vele leden’’ te worden. Deze leden zouden overtuigd zijn van het federatief gedachtengoed. Dit kon alleen wanneer men kennis had genomen van dit gedachtengoed, hierom werd besloten tot allemaal verschillende propaganda-acties. Dit waren posters, reclamespotjes, maar ook veel vergaderingen en andere bijeenkomsten met sprekers. Een gemakkelijke conclusie is te trekken over hun succes, dit is niet gegaan zoals ze zelf bedachten. Een beweging van vele leden is het immers nooit geworden. Dit betekent niet dat de onderliggende doelen, het volk onderwijzen en overtuigen van het federatief gedachtengoed, ook niet bereikt is. Een sterk voorbeeld van het succes hierin is het referendum in 1952 waarin overtuigend vóór een federatief Europa gestemd wordt, dit bespreek ik dan ook uitvoerig. Hoe dit gekomen is, en of dit te danken is aan de beweging Europese federalisten onderzoek in aan de hand van een drietal modellen, resource mobilisation, political opportunity structure, en framing.