Ouderbetrokkenheid vanuit het perspectief van professionals op VMBO-scholen in Utrecht

Abstract

Ouderbetrokkenheid blijkt in de praktijk niet altijd een vanzelfsprekendheid. De focus van barrières lijkt vaak op ouders te liggen, terwijl omgevings- en schoolfactoren onderbelicht blijven. Bovendien is het onbekend hoe en in welke mate de communicatie en de kwaliteit van de communicatie tussen ouders en scholen verandert onder de invloed van digitalisering. Daarom staat de volgende vraag centraal in dit onderzoek: Hoe ervaren professionals op VMBO-scholen in Utrecht het oudercontact, in het licht van digitalisering? Om deze vraag te beantwoorden is dieper ingegaan op de invulling van oudercontact, door professionals ervaren barrières en de rol van digitalisering op communicatie met ouders. Dit is onderzocht middels semi-gestructureerde interviews met zes professionals op drie VMBO-scholen in Utrecht. Professionals bleken persoonlijk contact het belangrijkst te blijven vinden en digitale communicatie kan dat niet vervangen. Een overkoepelend thema kwam terug in de resultaten, namelijk verschillen in verwachtingen tussen professionals en scholen. Zo merken professionals merken verschillen tussen hun eigen visie op ouderbetrokkenheid en die van ouders. Daarnaast zijn er onuitgesproken verschillen in verwachtingen als het gaat om de bereikbaarheid van docenten en online communiceren. Bovendien blijkt niet alle ouders digitale middelen tot hun beschikking hebben of digitaal vaardig zijn, terwijl scholen hier wel vanuit gaan. Concluderend lijkt digitalisering kansen en barrières op te leveren: zowel direct door het creëren van kansen en barrières, als indirect door het versterken of verzwakken van de invloed van al bestaande barrières.