Het meten van angst bij mensen met een verstandelijke beperking middels de ADESS en de GAS-VB

Abstract

Achtergrond: In Nederland neemt de vergrijzing onder mensen met een verstandelijke beperking toe en daarmee ook de angst onder hen. Ter verbetering van de zorg worden meetinstrumenten voor angst bij mensen met een verstandelijke beperking onderzocht, namelijk de Nederlandse vertaling van de reeds bestaande instrumenten GAS-ID (zelfrapportage) en ADAMS (observatielijst), respectievelijk GAS-VB en ADESS genaamd. Doel: Het onderzoeken van de test-hertestbetrouwbaarheid en de concurrente validiteit van de GAS-VB en de ADESS. Methode: De test-hertestbetrouwbaarheid wordt weergegeven middels de Intra Class Correlationcoëfficiënt (ICC). Dit wordt gemeten door het twee keer invullen van de GAS-VB voor 25 cliënten en het tweemaal laten invullen van de ADESS door de begeleiding van 56 cliënten, met een test-hertestperiode van tenminste 14 dagen. De concurrente validiteit van beide instrumenten is onderzocht door de correlatie (Pearson’s r) tussen de totaalscores van de meetinstrumenten te berekenen voor 20 cliënten. Alle deelnemende cliënten zijn 50 jaar of ouder en krijgen zorg van Amarant, een (semi-)residentiële instelling voor mensen met een verstandelijke beperking te Tilburg. Resultaten: De ICC’s van de GAS-VB (.86) en de ADESS (.83) kunnen volgens de normen van Cichetti (1991) als uitstekend worden beoordeeld. De concurrente validiteit van de GAS-VB en de ADESS voor angst was zwak (r = .55, p = .11). Conclusie: De GAS-VB en de ADESS zijn betrouwbare instrumenten om angst te meten bij mensen met een verstandelijke beperking. De concurrente validiteit is discutabel, nader onderzoek met een grotere onderzoekspopulatie is daarom gewenst.