De parasociale interactie tussen kinderen en vloggers.

Abstract

De toegenomen populariteit van vlogs heeft ervoor gezorgd dat het gemiddelde aantal uren dat kinderen spenderen voor de reguliere televisie is afgenomen. Dit lijkt wellicht onschuldig, maar het fenomeen van vloggen kan voor sommige kinderen onwenselijk zijn voor hun sociale ontwikkeling. Uit dit onderzoek is namelijk aan de hand van vragenlijsten gebleken, dat de plaatsvervangende ervaringen die kinderen hebben tijdens parasociale interactie een mogelijke relatie kunnen hebben tot het overnemen van scheldwoorden. Deze relaties kunnen echter per vlogger verschillen. Bij vlogger Enzo Knol bleek geen relatie te zijn tussen parasociale interactie en de overname van scheldwoorden, terwijl bij Dylan Haegens wel sprake was van een sterke relatie. Dit was echter niet de enige gemeten relatie. Ook tussen het scheldgedrag van de vrienden en de kijkers van Haegens bleek een relatie te zijn. Hierdoor poogde dit onderzoek geen oorzakelijk verband aan te tonen, maar werd er gekeken naar verschillende relaties die scheldgedrag kunnen bevorderen. Vanwege de relatie tussen parasociale interactie en het schelden van de kijkers zijn de vlogs van Dylan Haegens middels een tekstanalyse geanalyseerd. Hieruit bleek dat facetten als directe adressering, herkenning, continuïteit, realisme en stijl ervoor kunnen zorgen dat parasociale interactie bij kijkers kan worden aangewakkerd.