Boa's en politieagenten: een wereld van verschil?

Abstract

In dit onderzoek wordt gekeken hoe de boa cultuur zich onderscheidt van de politiecultuur en hoe hiervanuit de (soms gebrekkige of conflictueuze) samenwerking tussen boa’s en politieagenten begrepen kan worden. Voor zowel politieagenten als boa’s is het onderling vertrouwen een van de belangrijkste waarden. Beiden kennen een bepaalde mate van isolatie ten opzichte van burgers. Dit betekent dat beide organisaties hoog egalitaristisch zijn. Ook hebben boa’s en politieagenten allebei een behoefte aan actie en spanning in hun werk: politieagenten omdat hun werk hierdoor gekenmerkt wordt, en boa’s omdat actie en spanning juist afwezig zijn in hun werk. Beide organisaties zijn ook in zekere mate hiërarchisch: boa’s, omdat zij onderhevig zijn aan politieke druk en politieke prioriteiten; politieagenten omdat zij ook wel eens met het leger vergeleken worden. Bij politieagenten komt dan ook meer machogedrag voor. Over het algemeen lijken de politiecultuur en politiewaarden erg op die van boa’s. Daarom kan niet gesteld worden dat cultuurkenmerken een verklaring bieden voor botsingen tussen beide publieke organisaties. Een goede samenwerking tussen boa’s en politieagenten kan verklaard worden door de mate waarin er afspraken over informatiedeling gemaakt zijn, maar nog meer door institutioneel ondernemerschap, gemeenschappelijke doelen en door afhankelijkheid van elkaar in complexe situaties. Een slechte samenwerking komt meestal doordat politieagenten boa’s als een bedreiging zien.