Televisie als technologie van intimiteit: een tekstuele analyse van Over mijn lijk

Abstract

Het medium televisie wordt sinds zijn introductie al gezien als technologie van intimiteit. Televisie wordt in verband gebracht met elementen van tijd en ruimte, die de kijker emotioneel dichtbij de mensen op het scherm zou brengen. Hierdoor zou een zogenaamde affectieve reactie ontstaan. Binnen het debat over televisie als technologie van intimiteit en specifiek binnen het debat over reality-tv wordt de constructie van intimiteit veelvuldig in verband gebracht met liveness, immediacy en authenticiteit. Er lijkt ook sprake te zijn van een proces van hybridisering dat grenzen tussen feit, fictie en entertainment doet vervagen en dat zorgt voor een grijs gebied van televisiegenres. Uit de tekstuele analyse van het NPO-programma Over mijn lijk blijkt dat – ondanks het informatieve karakter van het programma - strategieën van tijd, ruimte en authenticiteit worden ingezet die bijdragen aan de constructie van intimiteit. Het programma kan worden geplaatst binnen een historische context, maar er lijkt sprake te zijn van een effect van liveness in de vorm van direct address en van immediacy dat het gevoel geeft dichtbij datgene dat zich op het scherm afspeelt te zijn. De vertoonde emoties van de deelnemers duiden daarnaast op authenticiteit dat in verband wordt gebracht met de constructie van intimiteit.