View Item 
        •   Utrecht University Student Theses Repository Home
        • UU Theses Repository
        • Theses
        • View Item
        •   Utrecht University Student Theses Repository Home
        • UU Theses Repository
        • Theses
        • View Item
        JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

        Browse

        All of UU Student Theses RepositoryBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

        Verval en herstel. Over beschrijvingen van lichamen en lichamelijk gebrek in Peter Verhelsts Het spierenalfabet en De kunst van het crashen – tegen een post- en metamoderne achtergrond

        Thumbnail
        View/Open
        Scriptie Hermen Hoek 4185218 Nederlandse taal en cultuur.docx (605.2Kb)
        Publication date
        2017
        Author
        Hoek, H.J.M.
        Metadata
        Show full item record
        Summary
        In de filosofie en de kunsten wordt de laatste tien jaar gezocht naar een antwoord op het postmodernisme. Metamodernisme is een begrip dat steeds vaker opduikt en vertaald kan worden als ‘een verlangen naar oprechtheid’. In dit artikel staat lichamelijkheid centraal. Draait dit begrip in de postmoderne literatuur vooral om alteriteit, vervreemding, aandacht voor het geschonden of zichzelf opheffende lichaam; in de metamoderne literatuur zal naar verwachting vooral aandacht zijn voor heling, herstel, het genezende lichaam. Op zoek naar de beweging van postmodernisme naar metamodernisme, toegespitst op lichamelijkheid, worden twee romans van Peter Verhelst met elkaar vergeleken: Het spierenalfabet (1995) en De kunst van het crashen (2015). In dit artikel staat dan ook de vraag centraal: “In hoeverre manifesteert de verschuiving van postmodernisme naar metamodernisme zich in de beschrijvingen van het lichaam in Het spierenalfabet en De kunst van het crashen van Peter Verhelst?” Het artikel start met een korte uiteenzetting van postmoderne kenmerken, met name toegespitst op lichamelijkheid. Dan volgt een beschrijving van de mogelijke manifestaties van metamodernisme in de literatuur. Vervolgens wordt in de twee romans gezocht naar de manier waarop lichamelijkheid beschreven wordt. De verschuiving van postmodernisme naar metamodernisme manifesteert zich in de beschrijvingen van het lichaam in Het spierenalfabet en De kunst van het crashen van Peter Verhelst op een duidelijke manier. In Het spierenalfabet is lichamelijkheid vaak duidelijk verbonden aan het postmodernisme. Met De kunst van het crashen lijkt Verhelst echter een roman te hebben geschreven met meer metamoderne kenmerken – ook wanneer we kijken naar zijn beschrijvingen van lichamelijkheid. De nadruk op echtheid, op realistische waarneming, op het helende lichaam is hier het bewijs van.
        URI
        https://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/27930
        Collections
        • Theses
        Utrecht university logo