Meertalige opvoeding in theorie en praktijk

Abstract

In dit eindwerkstuk beschrijf ik het onderzoek naar wetenschappelijke kennis over en beoordeling van de meertalige opvoedmethode OPOL en het opvoeden zonder specifieke opvoedmethode waarin het mengen van talen voorkomt. Vanuit hier sla ik een brug naar de attitude van ouders ten opzichte van de OPOL methode enerzijds en manier van meertalige opvoeding waarbij codewisseling voorkomt anderzijds. Het theoretisch kader beschrijft de belangrijke rol van de input bij meertalige verwerving, en gaat vervolgens in op twee manieren om die input aan te bieden: de ‘One Person- One Language’ (OPOL) methode, waarbij het doel is om de talen zoveel mogelijk gescheiden aan het kind aan te bieden en de opvoeding zonder specifieke opvoedmethode, waarbij de talen door de ouder gemengd worden aangeboden aan het kind. De populariteit van de OPOL methode tijdens de meertalige opvoeding komt naar voren, terwijl onderzoek laat zien dat dit niet de meest efficiënte methode is voor het stimuleren van evenwichtige meertaligheid bij het kind. Bovendien lijkt er doorgaans negatief over codewisseling te worden gedacht, terwijl onderzoek de positieve aspecten van codewisseling tijdens de opvoeding belicht. Echter, expliciet onderzoek die deze negatieve attitude ten opzichte van codewisseling kon bevestigen, ontbrak. Ook worden de factoren beschreven die volgens onderzoeken een positieve bijdrage leveren voor de meertalige opvoeding. In deze scriptie wordt vervolgens een empirisch onderzoek beschreven dat de attitude ten opzichte van codewisseling onder hoogopgeleide ouders van kinderen van nul tot en met vier jaar oud onderzoekt. Hieruit komt naar voren dat de meerderheid van de ouders de OPOL methode prefereert en daarbij een negatieve attitude ten opzichte van codewisseling heeft. De positieve aspecten van codewisseling op de meertalige opvoeding en de factoren die een positieve bijdrage leveren aan de meertalige opvoeding lijken nauwelijks naar voren te komen in de opvoedmanier die ouders willen toepassen. Mogelijk kan dit in verband worden gebracht met een onvoldoende of verkeerde voorlichting van ouders met betrekking tot het meertalig opvoeden.