Het geschreven Sranantongo: Schrijfpraktijken van de sprekers van het Sranantongo en attitudes van deze sprekers tegenover de orthografie van het Sranantongo

Abstract

In de meertalige samenleving van Suriname bestaat het Sranantongo, de taal van de creoolse gemeenschap en de lingua franca van Suriname, onder invloed van vele factoren. Het Sranantongo is voornamelijk een gesproken taal, maar in dit eindwerkstuk staat het geschreven Sranantongo centraal. Sinds 1986 is de officiële spelling van 1986 de standaardspelling van het Sranantongo. Desondanks bestaat er nog veel variatie binnen en tussen sprekers van het Sranantongo bij het spellen van deze taal. Dit eindwerkstuk draagt bij aan de kennis over de schrijfpraktijken van de sprekers van het Sranantongo, alsmede de attitudes van de sprekers van het Sranantongo tegenover variatie in de schrijfpraktijken. Er wordt daarbij gekeken of er verschillen zijn tussen de schrijfpraktijken en de attitudes. De data voor dit onderzoek zijn verzameld via een online enquête met vragen over zowel de schrijfpraktijken en de attitudes van de sprekers van het Sranantongo. Uit de resultaten blijkt dat de sprekers van het Sranantongo liever geen variatie zien in de spelling van het Sranantongo. Deze variatie is echter nog veel aanwezig in de schrijfpraktijken van de sprekers, zowel binnen als tussen sprekers. Desondanks is er een voorkeur voor de officiële spelling van 1986. Interessant genoeg denken sprekers het Sranantongo minder vaak te schrijven dan zij daadwerkelijk doen. Het aantal sprekers dat aangeeft het Sranantongo te schrijven is lager dan het aantal sprekers dat bijvoorbeeld sms’t of berichtjes op Facebook plaatst in het Sranantongo. Door veel in het Sranantongo te schrijven kan het bewustzijn over de daadwerkelijke schrijfpraktijken groter worden. Uit dit onderzoek blijkt dat de taal veel wordt geschreven ondanks dat het Sranantongo niet wordt aangeleerd in het onderwijs.