De invloed van motorisch functioneren en sportief zelfbeeld op de deelname aan fysieke activiteit van basisschoolkinderen

Abstract

De afgelopen jaren zijn kinderen minder fysiek actief, terwijl fysieke activiteit zorgt voor een betere gezondheid. Inzicht in determinanten van fysieke activiteit levert belangrijke informatie voor interventieprogramma’s die fysieke activiteit stimuleren. Het doel van deze studie is het onderzoeken van de samenhang tussen het motorisch functioneren, het sportief zelfbeeld en de fysieke activiteit van basisschoolkinderen. Hierbij is tevens gekeken naar de verschillen tussen jongens en meisjes, hoog of laag sportief zelfbeeld en goed of zwak motorisch functioneren. Dit onderzoek is uitgevoerd bij 56 basisschoolkinderen uit groep 4 tot en met 8. Het motorisch functioneren is gemeten met de Movement-ABC-2. De CBSK heeft het sportieve zelfbeeld uitgevraagd en de vragenlijst Deelname Sportieve activiteiten heeft de fysieke activiteit van de kinderen vastgesteld. Samenhang tussen de variabelen is geanalyseerd met de Spearman correlatie en de Pearson correlatie. Verschillen tussen de variabelen zijn onderzocht met de onafhankelijke t-test en de Mann-Whitney U test. Uit de resultaten is gebleken dat er een significante, zwak positieve, samenhang is tussen het motorisch functioneren en het sportieve zelfbeeld, maar niet tussen motorisch functioneren en fysieke activiteit of tussen sportief zelfbeeld en fysieke activiteit. Tevens blijkt dat een laag sportief zelfbeeld bij kinderen leidt tot zwakkere motorisch functies en minder fysieke activiteit. Daarnaast hebben kinderen die goed motorisch functioneren een significant hoger zelfbeeld dan kinderen die zwak motorisch functioneren. Deze studie biedt nieuwe inzichten in het motorisch functioneren, het sportief zelfbeeld en de fysieke activiteit bij basisschoolkinderen. Hiermee wordt een gedeelte van het model van Stodden en collega’s gevalideerd.