De alternatieve constructie van nieuws in NOS THE SERIES Een kritische reflectie op het nastreven van spreadability door een publieke nieuwsomroep

Abstract

Door een sterke trend van digitalisering en commercialisering van media worstelen nationale publieke omroepen met hun legitimiteit. Om aansluiting te houden met een publiek dat in toenemende mate haar media online consumeert, moeten de omroepen hun programmeringen op nieuwe manieren aanbieden. Sociale media platforms bieden aan publieke omroepen aantrekkelijke mogelijkheden om aansluiting te vinden met het publiek en om de publieke waarden te verspreiden, maar vormen tegelijk een omgeving waarin fundamenteel commerciële principes gelden die de publieke waarden en taken van de omroepen onder druk zetten. In deze thesis is aan de hand van een vergelijkende inductieve framinganalyse volgens de methode van Van Gorp aangetoond wat de consequenties zijn van het nastreven van spreadability, dat door Jenkins et al. wordt beschreven als de technologische en culturele potentie voor publieken om bepaalde content te delen en verspreiden voor haar eigen doeleinden, voor de wijze waarop politieke nieuwsberichtgeving omtrent het eerste Amerikaanse verkiezingsdebat tussen Hillary Clinton en Donald Trump is geframed door de Nederlandse Omroep Stichting (NOS). Daarmee vormt deze scriptie een kritische reflectie op het nastreven van spreadability, een onderdeel van strategieën die door de NOS als publieke nieuwsomroep worden ingezet om een online publiek te bereiken in een mediaomgeving die zich buiten de traditionele publieke kaders begeeft en waar commerciële principes gelden. Uit de analyse is duidelijk geworden dat het spreadable maken van de nieuwsberichtgeving heeft gezorgd voor ongenuanceerde en uitvergrote weergaven van nieuwsframes, die moeilijk verenigbaar zijn met de journalistieke kernwaarden die de NOS formuleert.