Buitenlands beleid en Culturele Revolutie

Abstract

Tot omstreeks 1960 waren de Sovjet-Unie en China elkaars ideologische bondgenoot, met een gedeelde visie op communisme. In de jaren ’60 vond echter een belangrijke gebeurtenis plaats voor het buitenlandse beleid van China, namelijk het Sino-Sovjet schisma. Hierdoor stevende China af op een periode van isolatie, waarbij weinig tot geen warme banden werden onderhouden op het internationale niveau. Binnen China lanceerde Mao de Grote Proletarische Culturele Revolutie, waarvan het succes nog altijd betwijfeld wordt. Na de revolutie, in 1969, werden relaties met de Verenigde Staten aangehaald. Dit onderzoek focust zich op de merkwaardige shift die China maakte in het buitenlands beleid, waarbij het gedurende de Koude Oorlog van de Sovjet-Unie richting de Verenigde Staten bewoog.