De representatie van ouderen in het televisieprogramma Geer en Goor zoeken een hobby

Abstract

De groep mensen ouder dan 65+ groeit in de Nederlandse maatschappij al jaren. De aanwezigheid van deze groep ouderen in de media blijft echter nog sterk achter. De representatie van ouderen is vaak beperkt of heel stereotiep. Een televisieprogramma dat deze onderrepresentatie wil doorbreken is ‘Geer en Goor zoeken een Hobby (GGZH)’. Dit reality televisieprogramma biedt op humoristische wijze hulp aan eenzame ouderen in Nederland. De representatie van ouderen is in veel verschillende mediavormen onderzocht, maar naar een reality televisieprogramma met ouderen, waarin toch een claim wordt gedaan op de realiteit, is nog geen onderzoek gedaan. Aan de hand van een critical discourse analyse, met de nadruk op tekstuele elementen, is getracht de representatie in GGZH te ontdekken. Onder andere door de keuze van de presentatoren, het taalgebruik en een grote hoeveelheid humor zorgt het programma ervoor dat ouderen niet als aparte groep worden neergezet, maar deze elementen zijn ook duidelijk verbonden aan het commerciële doel van het programma. Ouderen (en hun leeftijd) worden omarmd en gehoord, maar voor het oog van de camera ook belachelijk gemaakt, waardoor het duidelijk is dat ouderen nog steeds zelf weinig richting kunnen geven aan hun representatie. Het onderzoek toont echter wel aan dat er grote diversiteit is binnen de groep ouderen en dat het programma GGZH deze diversiteit adequaat en in goede hoeveelheid representeert. Een goed vervolg op dit onderzoek zal zijn om te kijken naar de effecten van deze representatie in de Nederlandse maatschappij.