Feedback, Emotie en Cognitie. De invloed van feedback op de mate van boosheid en het presteren op een rekentaak.

Abstract

In de afgelopen jaren hebben verschillende onderzoeken het effect van feedback op aandacht en schoolprestaties bij kinderen onderzocht. In huidig onderzoek wordt onderzocht of positieve of negatieve feedback invloed heeft op emoties en rekenprestaties van basisschoolleerlingen. Specifiek zal de focus liggen op de verbanden tussen feedback, boosheid en rekenprestaties. Om de onderzoeksvragen te beantwoorden, heeft dataverzameling plaatsgevonden bij groep-8-leerlingen (N=88) uit de regio Utrecht. Deze kinderen van ‘zwarte’, ‘witte’ en gemengde basisscholen waren verdeeld over een controleconditie en twee feedbackcondities, bestaande uit neutrale, positieve en negatieve feedback. Voorafgaand aan het experiment hebben zij een rekentoets gemaakt, waarop ze een week later feedback ontvingen. Vervolgens hebben ze een rekentoets op de eye-tracker gemaakt en enkele formulieren betreffende hun emoties ingevuld, voorafgaand aan en na de toets. Er blijkt geen significante relatie te zijn tussen het type feedback en rekenprestaties. Eveneens is er geen significante relatie tussen het type feedback en boosheid bij basisschoolleerlingen. Boosheid blijkt geen mediator te zijn tussen het type feedback en rekenprestaties, hoewel toevoeging van boosheid in deze relatie voor een lichte daling van rekenprestaties zorgt. Ook al zorgt toevoeging van boosheid voor deze lichte daling, er blijkt echter geen significante relatie tussen boosheid en rekenprestaties. Toekomstig onderzoek zou zich moeten richten op andere feedbacktypes die mogelijk invloed hebben op emoties en rekenprestaties bij basisschoolleerlingen. Daarnaast zou aandacht als variabele/mediator meegenomen moeten worden in de relatie tussen feedback, boosheid en rekenprestaties.