First Languages in the Classroom: Teacher Attitudes towards Multilingualism in Primary Education in Utrecht

Abstract

Meertaligheid wordt vaak gezien als een hindernis voor het leren van de samenlevingstaal, het Nederlands. Uit onderzoek blijkt dat deze houding ten opzichte van (vooral niet-westerse) meertaligheid nog steeds alomtegenwoordig is in onze samenleving (Agirdag & Kambel, 2018; Agirdag, 2015; Cornips, 2012; Extra, 2011; Edelman, 2010). Als gevolg van deze houding wordt er vaak een taalonderdompelingsmodel geïmplementeerd op (basis)scholen, wat betekent dat het Nederlands de enige taal is die in de klas wordt gebruikt (Pulinx, 2017). Hierdoor worden de eerste talen van kinderen vaak genegeerd en/of buiten de klas gehouden, wat ertoe kan leiden dat kinderen zich onveilig, onwelkom en beschaamd voelen op school (Agirdag & Kambel, 2018).

Het doel van deze masterscriptie was om vast te stellen of deze focus op het Nederlands en de aversie tegen moedertalen nog steeds aanwezig is bij leraren in het basisonderwijs in Utrecht. Het is relevant om te weten hoe de huidige situatie eruitziet, aangezien deze negatieve gevolgen kan hebben voor meertalige kinderen.

Als antwoord op deze vraag werden bepaalde patronen gevonden: leraren lijken meer open te staan voor meertaligheid in de klas wanneer ze ofwel training hebben gehad over het onderwerp of praktische ervaring hebben met meertalige kinderen. Meer bewustwording kan zo voor meer openheid zorgen, wat kan leiden tot een betere leeromgeving voor meertalige kinderen op de basisschool.