Politicus met partij
Summary
Met de Tweede Kamerverkiezingen voor de deur regent het beschouwingen over het populisme. Daarin wordt regelmatig verwezen naar het werk van Menno ter Braak, maar deze verwijzingen zijn geenszins uniform. Door de discoursanalyse van Ernesto Laclau en Chantal Mouffe in te zetten, onderzoek ik de implicaties van de verschillen in de manieren waarop auteurs zich verhouden tot de rancuneleer van Ter Braak. Wat betekent het bijvoorbeeld als twee verschillende auteurs dezelfde conclusie trekken, terwijl de een Ter Braak daarbij afwijst en de ander Ter Braak juist omarmt?