De Ander in Sartre en De Beauvoir

Abstract

In deze bachelorscriptie zal ik antwoord geven op de hoofdvraag: “Biedt De Beauvoir een oplossing voor het probleem van vrijheid in de ander van Sartre?” In Sartre’s L’être et le néant doet zich namelijk het probleem voor dat de mens alleen in intersubjectieve context zijn verlangen om te zijn kan vervullen, maar de ander kan het subject alleen zien als en-soi, een lichaam. Allereerst wordt uitgelegd hoe de wisselwerking werkt tussen het en-soi en het pour-soi, het bewustzijn, in Sartre’s metafysica. Dit wordt vervolgens toegepast op het probleem met de ander en hoe de ander dus een probleem vormt voor de vrijheid. De ander erkent het subject namelijk niet als zowel en-soi en pour-soi, maar slechts als en-soi. Hierna worden de verschillen met De Beauvoir in Pour une morale d’ambiguïté op gebied van ontologie besproken: zij spreekt over materialiteit en immaterialiteit in plaats van dat ze gebruikt maakt van Sartre’s terminologie. Daarnaast introduceert zij een notie van ethische vrijheid, bovenop Sartre’s ‘natuurlijke’ vrijheid. Ethische vrijheid is afhankelijk van context, daarom ook van de ander. De ander moet deze vrijheid toekennen door middel van een samenwerking met de ander en het subject. De twee mogelijke oplossingen die hier naar voren komen voor Sartre’s probleem in de ander zijn: een extra vorm van vrijheid introduceren of een verbinding aangaan met de ander. Beide mogelijke oplossingen blijken geen oplossing te zijn voor het probleem van vrijheid in de ander van Sartre.