Executief functioneren bij een klinische populatie van kleuters: het best passende model en de relatie met intelligentie.

Abstract

In het huidige onderzoek is gekeken naar executief functioneren bij een klinische populatie van kleuters, waarbij is onderzocht wat het best passende model is (drie-factoren, twee-factoren of één-factor) en wat de relatie met intelligentie is. Ook is gecontroleerd of leeftijd van invloed is op deze relatie. Dit is onderzocht door verschillende taken voor executief functioneren (vijf) en een intelligentietest af te nemen bij 161 kleuters (leeftijd M = 5.30, SD = .60) met internaliserende en/of externaliserende problematiek uit groep 1 of 2 van reguliere basisscholen in de gemeente Utrecht. Uit het onderzoek is gebleken dat een één-factor model van executief functioneren het best passend lijkt te zijn. Ook blijkt dat executief functioneren samenhangt met intelligentie (redeneren, performaal en algeheel) en een gemiddeld sterke voorspeller is voor redeneren (sub-schaal intelligentie) en algehele intelligentie en een zwakke voorspeller voor performaal (sub-schaal intelligentie). Leeftijd (4.0-6.5) blijkt niet van invloed te zijn op het verband tussen executief functioneren en intelligentie. Implicaties voor de klinische praktijk en onderzoek worden gegeven in het onderzoek.