Broadcast Ourselves? Een onderzoek naar de participatiemogelijkheden van gebruikers op YouTube in de periode 2013-2017

Abstract

In dit onderzoek stond de vraag centraal op welke manier de participatiemogelijkheden van YouTubers met betrekking tot het maken en breed verspreiden van YouTube-video’s zijn veranderd door technologische veranderingen die YouTube in de periode 2013-2017 in het platform heeft doorgevoerd. Om een goed beeld te krijgen van de mogelijkheden voor gebruikers heb ik gebruikgemaakt van het AIP-model (‘access’, ‘interaction’ en ‘participation’) van Carpentier (2012) in combinatie met de literatuur rondom spreadable media (Jenkins et al., 2013) om de invloed van technologische veranderingen op YouTube op participatiemogelijkheden voor individuele gebruikers te analyseren.

Om de onderzoeksvragen te beantwoorden heb ik als voornaamste methode gehanteerd kwalitatieve interviews met managers van MCN’s (bedrijven met een netwerk van aangesloten YouTube-kanalen) en aanvullend een documentenanalyse. De analyse laat zien dat sommige wijzigingen op YouTube de mogelijkheden voor toegang, interactie en mede-besluitvorming hebben vergroot en andere de mogelijkheden hebben beperkt. De meeste wijzigingen kunnen evenwel worden gezien als vergroting van de mogelijkheden, met name op de dimensies toegang en interactie. Op de dimensie mede-besluitvorming is het beeld meer gemengd.

De wetenschappelijke relevante van het thesisonderzoek ligt in een bijdrage aan de discussie over participatie tussen aanhangers van de convergentiebenadering en de politieke economie. Het onderzoek illustreert dat een middenweg die elementen van zowel de convergentiebenadering als de politieke economie meeneemt geschikt is om de invloed van technologie op de participatiemogelijkheden te analyseren.