“Vrouwen die bereid zijn terug te vechten” “Vrouwen die bereid zijn terug te vechten”. Blijf van m’n Lijf Amsterdam en de politisering van huiselijk geweld in Nederland in de periode 1974-1990
Summary
In deze scriptie is de volgende vraagstelling onderzocht: Hoe is de politisering van huiselijk geweld in Nederland in de periode 1974-1990 te verklaren aan de hand van de oprichting Blijf van m’n Lijf Amsterdam?
Middels het onderzoeken van de behandeling van huiselijk geweld in academische studies en door Blijf van m’n Lijf Amsterdam aan de hand van hun uitgangspunten, organisatie, acties en de uitkomsten hiervan, in de periodes 1974-1979 en 1980-1990 kan de volgende conclusie geformuleerd worden:
De kracht van de politisering van huiselijk geweld blijkt zowel in de jaren zeventig en tachtig niet te zitten in grote wetswijzigingen, maar in het keer op keer bespreekbaar maken van het onderwerp als een groot maatschappelijk probleem. Hierbij is het grootste bewijs de noodzaak van de actiegroep en het Blijfhuis om zelfs na de eerste zestien jaar voort te blijven bestaan. Hoewel er op politiek niveau steeds een bepaalde ruimte is om te onderhandelen en er meerdere keren een uitzondering is gemaakt op bestaande regelingen ter tegemoetkoming van de ondersteuning van ‘Blijf’, blijven de echt grote veranderingen uit. ‘Blijf’ heeft in zestien jaar tijd daarom vooral de deuren geopend naar ruimte waarin het probleem van huiselijk geweld en de positie van vrouwen bespreekbaar gemaakt kan worden. Ze hebben op deze manier bijgedragen aan de terugkeer van vrouwen in de publieke sfeer.
‘Politisering’ moet daarom in dit geval niet gezien worden als een definitieve stand van zaken, maar als een dynamisch proces waarbij vrouwen en daarbij hun problemen gepolitiseerd worden. ‘Blijf’ heeft duidelijk gemaakt dat vrouwen evengoed als mannen een volwaardig lid zijn van de samenleving, dat hun problemen ertoe doen, dat hun stem gehoord moet worden en dat ze serieus dienen te worden genomen, door zichzelf en door anderen. Hoewel ‘Blijf’ vaak met haar acties twee stappen vooruit leek te zetten en vervolgens weer één stap terug moest doen, is ‘Blijf’ gebleven, om de deuren open te houden voor het bespreekbaar maken en het oplossen van het probleem van huiselijk geweld.
Dit onderzoek is gebaseerd op secundaire literatuur voor het historiografische onderzoek en primaire literatuur uit het Blijf van m’n Lijf Amsterdam sub archief in het Atria archief. De primaire bronnen bestaan uit jaarverslagen en notulen uit de periode 1973-1990 van Blijf van m’n Lijf Amsterdam.