Nuances in groen. Natuuronderwijs en de relatie van kinderen met natuur.
Summary
Onderwijs aan kinderen is een krachtig middel om de toekomstige samenleving richting te
geven (Gellner 2008). Immers, de visie, de kennis en de vaardigheden waarmee kinderen van nu worden uitgerust zijn het gereedschap waarmee de toekomstige wereld wordt gebouwd. In deze thesis wordt belicht welke invloed natuuronderwijs heeft op de relatie van kinderen met natuur. Geconcludeerd wordt dat het modernistische paradigma van scheidbaarheid nog steeds leidend is bij de inrichting van het hedendaagse natuuronderwijs. Er zijn bij natuuronderwijs twee dichotomieën werkzaam. De eerste scheiding betreft die tussen mens en natuur. Deze scheiding ontstaat omdat de boodschappen in natuuronderwijs vaak sturen op verantwoordelijkheid en gedrag en hiermee de afstand tussen mens en natuur vergroten. Deze dichotomie wordt versterkt door een tweede dichotomie die van kracht is in het onderwijs: de scheiding van lichaam en geest. Door het aanbieden van cognitief en uni-sensorisch onderwijs in het klaslokaal wordt het leerpotentieel eenzijdig ontwikkeld en de afstand van! kinderen tot de natuur vergroot. Deze modernistische erfenis beïnvloedt de relatie van kinderen met natuur, en daarmee de manier waarop zij hedendaagse thema’s op het gebied van duurzaamheid oplossen.