Oriëntalistische aspecten in de videogame serie Prince of Persia
Summary
Door middel van een vergelijkende tekstuele analyse heb ik onderzocht hoe de eerste uit de reeks Prince of Persia videogames en de laatste Prince of Persia; The Forgotten Sands zich tot elkaar verhouden met betrekking tot oriëntalistische elementen. Ik heb bestudeerd of en hoe oriëntalistische elementen vormgegeven zijn in de het narratief, de representatie & omgeving en de gameplay in de twee videogames. Op basis van mijn onderzoek concludeer ik, in navolging van wetenschapper Elmer Tucker, dat sommige oriëntalistische elementen versterkt en andere gelijk zijn gebleven en dat er weldegelijk een bepaalde visie van de Oriënt wordt gepropagandeerd in (nieuwere) videogames, in het bijzonder in de PoP serie. Door achterliggende, gepaarde thema’s in het narratief benadrukken de videogames verschillen tussen de Westerse en Midden- Oosterse cultuur. De uiterlijke kenmerken van de personages, de materiële toestand van de gebouwen en de beperking van de gamer om in dialoog te gaan met zijn tegenstander die als ‘de oriëntalistische Ander’ wordt neergezet dragen allemaal bij aan de oriëntalistische elementen van deze videogames. Er zijn ook bepaalde ontwikkelingen te zien tussen de twee videogames. In de eerste videogame ontbreekt de oorlog-context, terwijl deze sterk naar voren komt in de laatste Prince of Persia. De oriëntalistische elementen die het gevoel opwekken op een magische en mysterieuze plek te zijn, zijn sterker aanwezig in de laatste Prince of Persia videogame. De representatie van de personages zijn nagenoeg gelijk gebleven in beide videogames. Men moet er bewust van zijn dat videogames sterke populaire aantrekkingskracht en economische relevantie bevatten, terwijl er gebrek aan cultureel prestige en wetenschappelijke dekking lijkt te zijn. Mijn bevindingen gaan dus in tegen de opvattingen van Said’s criticus Robert Irwin. Het is niet altijd misplaatste aandacht door intellectuelen, academici en in dit geval kunstenaars/game-designers onder een oriëntalistische loep te nemen, zoals hij beweert.