Een Levensfase van Afhankelijkheid: Agency, Inequality en Personhood binnen de Muren van een Verpleegtehuis voor Ouderen
Summary
Een oudere met dementie wordt steeds beperkter in het uitdragen van zijn identiteit, en ook de mogelijkheden om agency in te zetten worden steeds minder (Buch 2015; Herskovits 1995). Binnen het westerse denken over personhood ligt de nadruk vooral op het kunnen en de zelfredzaamheid van een individu. Een oudere in een verpleegtehuis, al dan niet met dementie, past niet in dit westerse denken over personhood. Volgens Fowler (1997) draait het bij ouderen met dementie voornamelijk om het zijn van een persoon . Ofwel, ook een bewoner in een verpleegtehuis, met of zonder dementie, is een volwaardig persoon. Deze inclusieve kijk op personhood van Fowler (1997) waarin de focus ligt op het zijn van iemand is leidend geweest binnen mijn onderzoek. In deze thesis wordt op basis van mijn onderzoek beschreven hoe ouderen, woonachtig in een verpleegtehuis in Midden-Nederland hun personhood ervaren en beschrijven, maar ook hoe hun zorgverleners en familieleden hier tegenaan kijken. Om een volledig beeld te krijgen van de personhood van ouderen te krijgen heb ik onder andere gelet op het reeds beschreven spanningsveld tussen het kunnen en zijn van een bewoner. Verder heb ik onderzocht hoe afhankelijkheid en inequality van invloed zijn op de personhood van ouderen.