De Invloed van Voorlezen op Nederlands Taalbegrip van Tweejarige Peuters en het Modererende Effect van Tweetaligheid

Abstract

In westerse landen wordt aangenomen dat voorlezen positieve effecten heeft op het taalbegrip van kinderen. Het is onduidelijk of deze effecten al op tweejarige leeftijd zichtbaar zijn. Daarnaast is de vraag of de effecten van voorlezen gelijk zijn voor tweetalige kinderen met een niet-westerse achtergrond die opgroeien in een westers land. In dit onderzoek is bestudeerd of de relatie tussen voorlezen en de receptieve woordenschat van tweejarigen gemodereerd werd door tweetaligheid. Participanten waren eentalige Nederlandse kinderen (N=132) en tweetalige kinderen die Nederlands en een niet-westerse taal spraken. (N=44). Zij zijn getest op hun receptieve woordenschat. Met ouders werd een diepte-interview gehouden over de voorleesvariatie, voorleeshoeveelheid en opleidingsniveau. Een significant positief effect is gevonden tussen voorleesvariatie en Nederlands taalbegrip. Meertaligheid blijkt een negatieve voorspeller te zijn op taalbegrip. Er is geen significant interactie-effect gevonden van meertaligheid. Geconcludeerd wordt dat eentalige en meertalige kinderen die meer variatie in voorleesactiviteiten krijgen aangeboden, een groter taalbegrip hebben verworven op tweejarige leeftijd. Dit effect blijft significant als er gecontroleerd wordt voor opleidingsniveau van de ouders. Er is geen effect gevonden van de hoeveelheid voorlezen op taalbegrip wanneer er gecontroleerd wordt voor opleidingsniveau van ouders. Er zijn geen verschillen in effecten van voorlezen op taalbegrip gevonden tussen eentalige en tweetalige kinderen. De positieve effecten van variatie in voorlezen zijn voor zowel eentalige en tweetalige kinderen van toepassing.